Mozdalifa

Interview met Mozdalifa:

Mozdalifa heeft haar doelen goed voor ogen en weet ze te bereiken door niet alleen een plan A te hebben, maar ook een plan B en zelfs een plan C. Naast haar schoolopleiding begon ze al vroeg met werken. In het werk zag ze ook mogelijkheden om zich te ontwikkelen door op te klimmen als teamleider en mensen aan te sturen. Werken doet ze nog steeds naast haar studie geneeskunde. Haar moeder inspireert haar de kansen te grijpen die zij zelf als jong meisje op het platteland van Marokko niet heeft gekregen. Geen slachtoffermentaliteit, geen excuses, maar vechten en anderen respecteren en dankbaar zijn voor wat je hebt.

Op het Mozaïek

Op het Mozaïek ben ik in groep 1 begonnen en tot en met groep 8 heb ik er onderwijs gevolgd. Ik heb er een leuke tijd gehad. Wat het leren betreft, dat ging allemaal wel vanzelf. Ik vond rekenen en wereldoriëntatie altijd leuk. Ik weet dat ik best wel vervelend kon zijn, ik luisterde niet altijd even goed naar de juffen en meesters. Ik was best een opstandig kind, maar gelukkig ging het beter in de bovenbouw. In groep 8 kreeg ik het vwo-advies van juf Conny. Ik wist van tevoren niet wat mij te wachten stond. Ik wist wel dat iedereen in groep 8 graag naar het vwo wilde, maar dat had verder geen betekenis voor mij.

Op het VWO

De overstap van de basisschool naar het Olympus College was even wennen voor mij. Ik kwam terecht in een nieuwe omgeving met nieuwe mensen en het was ook een iets andere manier van onderwijs volgen. Op het Mozaïek hadden wij veel mensen met verschillende nationaliteiten in de klas, het was bijzonder als er een blond persoon in jouw klas zat. Op het VWO was het totaal het omgekeerde, het was bijzonder als je een hoofddoek droeg. Het wende wel snel, ik maakte vrienden en ik was me ervan bewust dat dit een andere omgeving was dan ik gewend was.Het VWO heb ik fluitend doorlopen. Ik moest natuurlijk wel leren voor mijn toetsen, de voldoendes komen niet vanzelf naar je toe. Het was fijn dat we als klasgenoten elkaar hielpen. 

In het eerste jaar van het VWO vond ik biologie en wiskunde twee mooie en interessante vakken. Ik was toen al bezig met wat ik wilde doen in de toekomst, dus ik ging mij verdiepen in de mogelijkheden. Ik kwam op het idee om arts te worden. Om een goed beeld te krijgen had ik informatie opgezocht op het internet. Daarnaast had ik gesproken met een chirurg en een huisarts. Toen wist ik het, dit wil ik. Vanaf dat moment had ik nog maar één doel: arts worden.

Na het VWO

Vlak na de examenuitslag van het VWO, hoorde ik dat ik niet was toegelaten bij de opleiding geneeskunde. Dat was enorm balen. Je moest vooraf een test doen en ik wist niet dat wij hierop geselecteerd werden. Blijkbaar was er vanaf dat jaar een nieuw selectiesysteem voor de opleiding, waarbij het niet meer ging om het eindgemiddelde van jouw VWO examen. Ik vertrouwde erop dat ik op die manier anders wel zou binnen komen. Na het vervelende nieuws, moest ik snel overgaan op plan B. Mijn doel opgeven was natuurlijk geen optie. Ik ging met de decaan praten, wij hebben toen samen gekeken naar de mogelijkheden. Ik heb zelf ook wat rondgesnuffeld op het internet. Uiteindelijk kwamen wij uit op medische biologie op de Radboud Universiteit. Dit is een studie die een schakelprogramma naar geneeskunde biedt. In het derde jaar van de studie kon je dan instromen bij de geneeskundeopleiding. Hiervoor moet je wel behoren tot de top 30 van de opleiding. Op de opleiding zaten zo’n 200 studenten. Mooie schakelroute, dacht ik. Dus dit ging ik studeren. Ik had mijn propedeuse netjes binnen en zou zeker bij de top 30 zitten.  Aan het einde van het jaar kregen wij het bericht dat het aantal plaatsen voor deze schakelroute beperkter is geworden. Niet meer 30 studenten, maar 15 studenten worden toegelaten en ook zij moesten allemaal weer een extra toets afleggen. Met andere woorden, ik had geen duidelijkheid en zekerheid om binnen te komen via deze route.Ik ging snel over op plan C, dit was puur strategisch om mijzelf meer zekerheid te bieden. Daarom schreef ik mij in voor de geneeskundeopleiding aan de Universiteit Utrecht. Daar was een decentrale selectie. Ik zocht uit hoe de selectie in Utrecht werkte en bereidde mij daarop voor. Er was plek voor 304 studenten, maar er waren 1200 aanmeldingen. Tijdens de selectiedag waarbij wij een toets moesten afleggen was het dus een soort competitie. Iets later kreeg ik het bericht dat ik ruim toegelaten was met rangnummer 62. Inmiddels zit ik in het tweede jaar van mijn opleiding en het loopt lekker.

Werk

Naast mijn VWO en studie werkte ik altijd. Ik ben begonnen bij het Kruidvat en Albert Heijn, dit deed ik zo’n 20 uur in de week. Soms werkte ik meer, maar in de toetsweken natuurlijk veel minder. Ik ben gaan werken met als doel om geld te verdienen, maar al gauw kwam ik erachter dat het werken er ook is om te leren, om je persoonlijk te ontwikkelen. Bij het Kruidvat werd ik gevraagd om twee avonden na schooltijd de winkel te leiden, toen heb ik gekozen voor één avond i.v.m. school. Ik was toen zestien en dit was een mooie mogelijkheid voor mij om mijzelf verder te ontwikkelen. 

Deze ervaring heb ik later ook gebruikt bij Albert Heijn. De manager vroeg op een gegeven moment aan mij of teamleider worden niet iets voor mij was en of ik daarover wilde nadenken. Ik moet zeggen dat ik altijd erg nieuwsgierig en leergierig ben geweest. Dus in die tijd heb ik op alle afdelingen gewerkt, om een goed beeld te krijgen van de verschillende processen. Toen er een nieuwe manager kwam, bood hij mij de mogelijkheid aan om teamleider te worden. Ik ben toen in opleiding gegaan tot teamleider. Inmiddels werk ik er alweer 5 jaar.Daarnaast geef ik bijles aan leerlingen. Dit met name aan leerlingen die het thuis niet breed hebben. Hun ouders zijn vaak analfabeet, waardoor ze hun kinderen niet kunnen helpen. Dit doe ik dan ook vrijwillig, het feit dat deze leerlingen je zo dankbaar zijn vind ik al voldoende.

Geneeskunde studeren en daarnaast zoveel werken lijkt dan ook onmogelijk volgens sommigen. ”Hoe doe je dat?” vragen mensen dan. Ik kan kiezen om vrije tijd, rust, werk of studie in te leveren. Ik lever mijn rust in. Maar ik krijg, hoe paradoxaal dat ook klinkt, energie van werk, studie en vrije tijd. Natuurlijk luister ik goed naar mijn lichaam en pak ik mijn rust als het moet.

Alles wat ik doe en heb gedaan komt voort uit een doel dat ik voor ogen heb en nastreef. In mijn achterhoofd houd ik altijd de wijze lessen van mijn moeder. Zij is geboren op het platteland in Marokko met weinig voorzieningen, heel anders dan hier in Nederland. Mijn moeder had geen mogelijkheid om onderwijs te volgen. Zij heeft ons altijd gezegd dat wij de kansen moeten grijpen die wij hier krijgen. Geen slachtoffermentaliteit, geen excuses, maar een vechtersmentaliteit, dankbaar zijn en iedereen respecteren.                                                                                      

Mijn droom

Arts worden!